Pech ? VAB is al onderweg ...

Meestal kan ik mij verhelpen als pech mij overkomt ,maar gisteren was dit niet het geval... In het verleden heb ik geleerd dat je beter voorzien bent van hulpmiddelen als het nodig blijkt. Het nadeel is dat je heel wat bijkomend gewicht meezeult in je velomobiel .
Het kan voorvallen dat het euvel niet ter plaatse te verhelpen is. Daarom heb ik sinds 1 jaar een pechverzekering . Geen overbodige luxe blijkt nu...
Tijdens het kerstrondje West-Vlaanderen brak een stuurstang . Doordat beide wielen in een andere richting stonden , kwam de strada vrijwel meteen tot stilstand. Ter plaatse herstellen was geen optie en de pechverhelping werd aangesproken . De telefoonoperator van dienst kon zich niet echt voorstellen over welk type fiets het ging . Van een velomobiel had hij nog nooit gehoord ... een ligfiets was het enige wat hij zich voor de ogen kon halen...
Na iets meer dan een half uur was de takeldienst ter plaatse. De badkuip werd zorgvuldig vastgemaakt op de laadbak en ik kreeg een gratis lift huiswaarts.
Aan kijklustigen op de weg was er geen gebrek...

Nog nooit eerder had de man zoiets vervoerd...

Op het eerste zicht zou het een lastige klus worden om het afgebroken stuk van de stuurstang te demonteren.

de kleine ruimte leent zich niet tot werkzaamheden...

 Maar bij nader onderzoek bleek dat de stuurstangen bevestigd zijn aan een L-profiel ,dat vastzit met 2 bouten . Het zijn dezelfde bouten waarmee de stuurboom wordt vastgezet op de tunnel. Nog een geluk dat de bouten vast zitten aan het profiel. Zo is alles gemakkelijk te demonteren en te monteren.

vanbinnen kan je gemakkelijk de moeren lossen

Eenmaal deze bouten los zijn ,kon ik met wat wringen,het geheel uit de kleine openingen halen.

het afgebroken stuk 

De stuurstang blijkt een buisje waar 2 stukjes draadstang aan gelast zijn . 

Vandaag heb ik het buisje aan beide zijden afgezaagd. Een draadstang DIN 975 M6 heb ik op lengte gezaagd ,het buisje erover getrokken en met inox-moeren geborgd. Om zeker te zijn dat de buis niet loskomt door trillingen, heb ik deze met epoxy-lijm op de draadstang vastgezet . 

een geslaagde operatie...

Het geheel heb ik terug gemonteerd , de sporing geregeld en de strada rijdt beter als voorheen...

Mijn eerste ervaring met de takeldienst is goed afgelopen. 

Het moet gezegd... ik had geluk dat er een cafeetje in de buurt was ( een half uur in de koude wachten zou niet gezellig zijn ...) en de takeldienst kon mij gemakkelijk bereiken.

Zelf de fiets ophalen zou me meer gekost hebben dan de pechverzekeringspremie.

een zijdelingse schuiver...

Een tijdje geleden kieperde ik om bij het nemen van een haakse bocht. Ik neem deze bocht wekelijks zonder problemen .Maar deze keer stond er een hevige wind en daar had ik geen rekening mee gehouden... Ik kwam met mijn helm tegen een vangrail terecht en de strada rolde eronder door. Ik viel zowaar in de beek die erachter lag. Gelukkig bleef mijn schoen in de haken vastzitten zodat ik niet helemaal door rolde.Door het dragen van een helm heb ik er geen verwondingen aan over gehouden . De helm was horizontaal midden door ...

Al bij al viel de opgelopen schade mee...De body was getekend met enkele diepe dwarse krassen ,zowel op de zijkant als op de neus.Ook de stickers op de ene zijkant waren  beschadigd. Functioneel was de strada nog in orde, enkel het uitzicht was niet echt om aan te zien. 

Om de kosten wat beperkt te houden werd beslist om alles zelf te herstellen. Met plamuren en spuiten heb ik niet veel ervaring en daardoor duurde het werk ook iets langer dan gehoopt.

Het plamuren verliep met wisselend succes ... en ook het spuiten met spuitbussen bleek niet zo eenvoudig te zijn... Sommige spuitbussen sputterden op het einde waardoor er spatten ontstonden...

De ganse make-over duurde een 8-tal dagen.

Uiteindelijk zijn we tevreden met het eindresultaat , al zie je de overgang van de oude verflaag naar de nieuwe nog wel ... maar dat nemen we er bij... 

de grondlaag

                                                          Het eindresultaat:

nieuwe belettering , ditmaal een stuk groter...

een embleem siert de neus

Vooraleer ik van start kon gaan met de herstellingen , moest ik eerst een methode zien te vinden om de velomobiel van de grond te krijgen . Dat werkt gewoon beter...

Met 2 manuele takels en enkele katrollen maakte ik een systeem zodat de strada een goeie meter boven de grond kon zweven.

De strada wordt op 3 punten opgetild :

de voorkant wordt door middel van  haken door de 2 voorwielen omhoog getrokken

de 2 manuele takels 

Door middel van katrollen die vastgemaakt zijn aan de gordingen worden de kabels naar de takels geleid . 

 Hopelijk blijft de badkuip in de toekomst gespaard van dergelijk leed... al is een ongelukje vlugger gebeurd dan je denkt...

Een nieuwe "strada"look voor 2016...

Van een mooie timing gesproken....Gisteren vielen de stickers die ik liet maken bij http://www.sticker-land.be in de brievenbus .

Vandaag 1 januari was het D-day...

Van belettering heb ik geen kaas gegeten en ik had wat schrik om deze zelf op de strada te kleven. Dankzij de bijgeleverde handleiding blijkt het een piece of cake te zijn ( toch wat deze belettering betreft... )

Het werkje moest ik vandaag opknappen in mijn garage , daar de buitentemperatuur te laag was.Onder de 13 °C doet de lijm immers zijn werk niet goed meer .

De belettering moest evenwijdig hangen met de onderkant van de strada . Dat is evenwel niet eenvoudig op te meten. Om enigszins een meetpunt te hebben , gebruikte ik een lat die op het zicht evenwijdig met de bodem werd gelegd. Mits goed ontvetten van de body, juist opmeten en het voorzichtig lostrekken van de letters , was er niets moeilijk aan het kleven. Onder het goedkeurende oog van vrouwlief werd de juiste plaats bepaald en 10 min later ging de eerste strip erop... 

Het resultaat :

Er werden 2 verschillende strips gemaakt ,zodat de duwende figuur steeds richting neus duwt .