Een zware voet...

Zaterdag deed ik een rit langs de Belgische kustlijn van Oostende naar Middelkerke . Ik hoorde plotseling een raar geluidje , maar dacht dat ik ergens was opgereden .Een 5 tal km later hoorde ik nogmaals een vreemd geluid ,die ik maar niet kon plaatsen. Ik dacht er niet meteen aan om te stoppen. Ik reed tussen een mensenmassa door en veel publiek lokken door stil te staan ,zag ik niet zitten. Héél kort daarna werd het duidelijk wat er aan de hand was... Opeens leek het of mijn benen te kort waren en het terugschakelen lukte ook al niet meer... De klemmen waar de trapas mee vastgemaakt is aan de trapasboom waren gebroken.

Gelukkig sleep ik altijd een materiaalkoffer mee in de strada,zodat ik steeds iets bij heb om problemen ( tijdelijk ) op te lossen. Met enkele snelbinders kon ik de trapas min of meer op zijn plaats houden voor de komende 60 km.

Naar mijn bescheiden mening zijn die klemmetjes wel wat licht gemaakt... of behoor ik tot de groep rijders met " een zware voet " ? Toegegeven , ik heb vorige week de belcantour gereden en dit is een rit met om en bij de 1600 hm's .

Aan de leeftijd en de gereden km's zal het wel niet liggen .De strada is van 2013 en heeft momenteel 6800 km op de teller. 

Ik heb zo het gevoel dat dit een gevoelig plekje  van de velomobielen is...Ik bestel alvast 4 trapashouderklemmen...